Η Νάξος είναι το μεγαλύτερο και πιο ευήμερο νησί των Κυκλάδων, έχοντας πάντα κύριο λόγο στην ιστορία της Ελλάδος. Κατά τη διάρκεια της εποχής του Χαλκού, υπήρξε το κέντρο του Κυκλαδίτικου πολιτισμού, όπως επίσης και κατά τη “Χρυσή Εποχή” της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Το νησί γνώρισε πολιτιστική και πολιτική ανάκαμψη στα τέλη του 6ου π. Χ. αιώνα, υπό την ηγεσία του τυράννου Λύγδαμη με τη βοήθεια της παντοδύναμης Αθήνας. Κατά την περίοδο αυτή, υπήρξε μεγάλη ανάπτυξη, και κατασκευάζονταν διαρκώς ναοί προς τιμήν των θεών. Δυστυχώς, στο πέρασμα των χρόνων έχουν απομείνει μόνο τα ερείπια ελαχίστων ναών, του Απόλλωνα, της Δήμητρας και του Διονύσου.
Ο ναός του Απόλλωνα βρίσκεται στο νησί Παλάτια, το οποίο συνδέεται με ένα μικρό δρομάκι με το νησί της Νάξου. Σύμφωνα με τη Μυθολογία, στη συγκεκριμένη τοποθεσία, η ελληνική Θεότητα των Τεχνών και της Μουσικής εγκαταλείφθηκε από το Θησέα και την ανέλαβε ο Διόνυσος. Ωστόσο, από τον 6ο π. Χ. αιώνα δεν έχει παραμείνει τίποτα από τον Ιωνικό ναό εκτός από τα θεμέλια και την είσοδο στο εσωτερικό του ναού, την Πορτάρα (6 μέτρων ύψους και 5 μέτρων πλάτος). Ο ναός κάποτε δέσποζε με λαμπρότητα, αφού οι διαστάσεις του έφταναν τα πενήντα εννέα μέτρα ύψος και 20 μέτρα πλάτος, συναγωνιζόμενος όλους τους υπόλοιπους ελληνικούς ναούς.
Ο ναός της Δήμητρας, βρίσκεται πολύ κοντά στον οικισμό Σαγκρί, και ήταν το επίκεντρο λατρείας των ανθρώπων για τη θεά Δήμητρα, τον θεό Απόλλωνα και την κόρης τους. Ο ναός χτίστηκε περίπου το 530 π. Χ. σε Ιωνικό ρυθμό από τοπικό μάρμαρο, στο σημείο που ήταν παλαιότερα χτισμένος ένας άλλος ναός, χτισμένος τον 8ο π. Χ. αιώνα. Θεωρείται ένα δείγμα της πρώιμης ελληνορωμαϊκής αρχιτεκτονικής, αφού είναι ένας από τους πρώτους ναούς ο οποίος κατάργησε την ύπαρξη δεύτερου ορόφου και αύξησε το ύψος των κολόνων που στήριζαν την οροφή.
Ο Διόνυσος λατρευόταν στο νησί της Νάξου από την αρχαιότητα και ο ναός του βρισκόταν κοντά στο σημερινό χωριό Γλινάδο, το οποίο είναι άλλο ένα εξαίρετο δείγμα πρώιμης Κλασσικής αρχιτεκτονικής. Τα ερείπια χρονολογούνται από το 550 π.Χ. και υπάρχουν ενδείξεις ότι κατασκευάστηκε στα ερείπια – όχι λιγότερων από τριών – ναών οι οποίοι ήταν και αυτοί αφιερωμένοι στο Θεό του κρασιού. Οι προηγούμενοι ναοί, κατά πάσα πιθανότητα καταστράφηκαν από πλημμύρες. Ο τελευταίος ναός, κατεδαφίστηκε από τους Χριστιανούς, οι οποίοι στο ίδιο μέρος έχτισαν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Τέλος, ένα πολύ σπάνιο και σημαντικό χαρακτηριστικό της τοποθεσίας που πρέπει να επισκεφθείτε, είναι μια σειρά από μάρμαρα που χρονολογούνται στον 6ο αιώνα π. Χ.
